- hüquqçu
- сущ.1. юрист (практический деятель в области права). İnstitutun hüquqçusu юрист института2. правовед (специалист по правоведению)
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
hüquqçu — is. 1. Hüquq sahəsində praktik işçi. Məhkəmənin hüquqçusu. 2. Bax hüquqşünas … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mütəşərre’ — ə. 1) hüquqçu, qanunçu; 2) dindar, dinçi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
hüquq — is. <ər. «həqq» söz. cəmi> 1. Dövlət tərəfindən müəyyən olunan və tətbiq edilən, insanlar arasında ictimai münasibətləri nizama salan və hakim sinfin iradəsini ifadə edən normaların, qaydaların məcmusu. Seçki hüququ. – İnsan hüququndan dərs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hüquqşünas — is. <ər. hüquq və fars. . . . şünas> Hüquqşünaslıq mütəxəssisi; hüquqçu. Hüquqşünasların elmi sessiyası. Alim hüquqşünas. – <Anası Vahidə:> Mən istəyirdim ki, sən hüquqşünas olasan! B. Bayramov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vəkil — is. <ər.> 1. Vəkalətə əsasən iş görən şəxs. <Səkinə xanım:> Mənim bu saatda nə atam var, nə anam, nə qardaşım; özüm öz vəkiliməm. M. F. A.. Vəkil etmək – öz əvəzinə bir işi görmək üçün birinə vəkalət vermək, bu işi ona tapşırmaq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti